Aslında bunun yapım aşamasından başlasam daha hoş olacaktı sanırım ama yapması oldukça zahmetli ve kirli bir iş olduğundan gerçekten buna gönül vermiş biriyseniz hakkını verebileceksiniz, zira örneğin “120ºye yakındır bu kanatların açısı, uygundur” diyerek özen göstermediğiniz kanatlar irtifa kaybetmenize sebep olacaktır, ben bu konuda simetri takıntım sayesinde sorun yaşamadım. Sonuç olarak yapmak istediğinizde bizim gibi NASA’nın web sitesine başvurunuz çünkü ben anlatmaya başladığımda kirlettiğim pantolon ve sıklıkla zımparalamak zorunda kaldığım parmaklarımdan bahsedeceğim ki kötü etkilenebilirsiniz.
Yapımında aydinger kağıdı ve balsa ağacı gibi hafif malzemeler kullandığım için roketin toplam uzunluğu 64cm. iken ağırlığı içindeki irtifa ölçen cihaz ve 5N’luk motorla birlikte 34gr. idi.
Atışı Koşuyolu ve Altunizade arasında kalan bir kamp alanında yaptık. Roketi rampaya yerleştirdikten sonra geri sayım başladı: 5,4,3,2,1, fire… Atışın video kaydını alan arkadaşım yerden çekilen her video gibi yalnızca rampadan kalkışı görüntüleyebilmişti. Daha evvel deneme atışı yaparken rüzgar nedeniyle Çamlıca tepesine gönderdiğimiz roketle aynı kaderi paylaşmasını istemediğimiz için paraşütünü parçalamış olmamıza rağmen yere inerken oldukça yol katetti ve içindeki cihazı kaybetmek istemediğimiz için aramalar başladı. Yaklaşık 15 dakika sonrasında bir ağacın yüksek bir dalında bulduğumuz roket bir grup Fizikçi tarafından uzun uğraşlar sonucunda düşürüldü. Bir heyecan boynu kırılıveren roketin içinden çıkan cihazda okunan irtifa: 167m.
Ardından elimde o boynu kırık roketle nasıl eve geldiğimi; insanların bana bakışını ve gördüğüm tepkileri anlatmayacağım…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder